در این فایل صوتی " آه باران" که تازه از طرف مزدا انصاری منتشر شده گویی تو را به اتاقی راه دادهاند که شجریان به تنهایی، مشغول ضبط الگو برای تنظیم آواز و آهنگ است.
جسمش را حس میکنی، ارتعاش صدایش را، نفسش را، نسیم حرکت دستش را، سنگینی موج آوازش را، لرزش چانهاش را.
زنده است، گرم است، گرمتر از کنسرتهایش.
زندهتر از فایلهای صوتی و تصویری کنسرتهایش.
نشسته اینجا، کنارت، نزدیکت، زمزمه میکند، آهنگ میسازد. تا ابد.
آنقدر زنده است که تا وقتی میخواند انگار در زایندهرود آب میغلتد، دریاچه اورمیه محتضر نیست، مجسمههای بامیان فرو نریختهاند و مردمان زیر یوغ طالبان نیستند.
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر